عکاسی صنعتی که دنیا را تغییر داد :

عکاسی صنعتی

 در روزهای ابتدایی مارس 1765 میلادی ژوزف نیسفور نیپس در سئونه لوآر فرانسه به دنیا آمد. وی مخترع عکاسی صنعتی  نخستین عکاس جهان و پدر عکاسی صنعتی نوین است. نخستین عکس ثبت شده، توسط او عکسبرداری شده و سهم بسزایی در پیشرفت تاریخ عکاسی صنعتی داشته است. از این رو در گاهشمار این روز تاریخچه عکاسی صنعتی در جهان را مرور می کنیم.

    آلبرتوس ماگنوس در قرن سیزدهم میلادی، نیترات نقره و ژرژ فابریسیوس، نقره کلرید را کشف کرد. و دانیل باربارو در سال 1568م، نحوه عملکرد دیافراگم و کارکرد عدسی در دوربین تاریکخانه ای را شرح داد. ویلهلم هومبرگ در سال 1694م توضیح داد که نور چگونه برخی از مواد شیمیایی را تاریک می کند و در سال 1802م توماس وجوود انگلیسی توانست روی سطح های حساس شده با نیترات نقره، تصویر شفافی به دست آورد. اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال 1822م توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسفور نیپس تولید شد؛ اما در هنگام رونوشت برداری از بین رفت. اما نیپس در سال 1826م توانست عکسی دائمی از طبیعت خلق کند. ولی زمان نوردهی این عکس هشت ساعت بود که زمان بسیار درازی است و مشکل دیگر هم این بود که تصویر، نگاتیو بود؛ یعنی هرچه سفید بود را سیاه و هرچه سیاه بود را سفید نشان می داد.

    به همین دلیل، او به دنبال یافتن فرآیند بهتری بود و با همکاری لوئی داگر، آزمایش هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته های یوهان هاینریش شولتز در سال 1816م انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطی از نیترات نقره و گچ در مقابل نور، تیره می شوند. نیپس در سال 1833م درگذشت؛ ولی داگر در سال 1837م توانست روش «داگرئوتایپ» را اختراع کند. داگرئوتایپ به این گونه بود که به صفحه ای نقره ای مدتی بخار ید داده تا نسبت به نور حساس شود، سپس آن را درون یک دوربین جعبه ای گذاشته و با برداشتن عدسی حدود 15 تا 30 دقیقه نور از شئ مورد نظر به صفحه نقره ای تابانده می شد. برای ظهور تصویر، صفحه را در محلول جیوه با حرارت 65 درجه قرار می دادند تا با چسبیدن ذرات نقره و جیوه، عکس به وجود آید؛ سپس صفحه را در آب سرد فرو می بردند تا سطح آن پایدار گردد، درنهایت، صفحه را در آب نمک (سدیم کلرید) قرار داده و تصویر ظاهر می شد. یکی از مشکلات روش داگرئوتایپ این بود که فقط می شد یک نسخه پوزیتیو یا مثبت (عکس دائمی) از سوژه ثبت کرد. در سال 1835م، چند ماه پس از اینکه نتیجه آزمایش های لوئی داگر اعلام شد، شیمیدان انگلیسی، هنری فاکس تالبوت گزارشی از روند عکاسی خود که آن را «طراحی نوری» نامیده بود، منتشر کرد؛ تالبوت این روش را در سال 1835م ابداع کرده بود اما آن را مخفی نگه داشت و روش خود را کامل و در سال 1840م با عنوان «کالوتایپ» معرفی کرد.

    وی در این روش، به جای استفاده از صفحات فلزی، از کاغذ حساس شده به نیترات نقره با ترکیبی از سدیم کلرید و اسید گالیک استفاده کرد. کاغذ حساس شده به مدت دو دقیقه نوردهی می شد و پس از آن یک تصویر پنهان به وجود می آمد که آن را با استفاده از پتاسیم ید و سدیم سولفات به صورت نگاتیو (منفی) در اندازه های کوچک تر ثبت می کرد. سپس با استفاده از آن می شد نسخه های دائمی فراوانی در اندازه های مختلف تهیه کرد؛ تا پیش از این عکاسان مجبور بودند صفحه حساس را به اندازه شئ مورد نظر بسازند و امکان تغییر در اندازه وجود نداشت. تا سال 1860م، روش داگرئوتایپ به کلی منسوخ شد و عکاسی صنعتی مبتنی بر نسخه های نگاتیو و پوزیتیو جایگزین آن شد. در سال 1839م، جان هرشل با استفاده از سدیم تیو سولفات روشی را برای تهیه نسخه نگاتیو روی شیشه ابداع کرد که به مرور جایگزین نگاتیوهای کاغذی شد.

    تئوری عکس رنگی «سه رنگ» توسط جیمز کلرک ماکسول فیزیکدان انگلیسی در سال 1855م پیشنهاد شد. بر پایه نظریه او، نور مرئی از سه رنگ اساسی قرمز، سبز و آبی تشکیل شده است. پس فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایه آن نسبت به یکی از سه رنگ های اولیه حساس بود و به این ترتیب، توانست نخستین عکس رنگی را در سال 1861م به ثبت برساند. بالاخره در سال 1874م، یک شرکت انگلیسی اولین شیشه های خشک عکاسی صنعتی را به بازار عرضه کرد و عکاسی صنعتی جنبه عملی به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زیادی شیشه، از لحاظ سنگینی و شکنندگی، یکی از مشکلات پیش رو بود تا اینکه در سال 1871م ریچارد مادوکس، فیزیکدان و عکاس انگلیسی با ابداع فیلم عکاسی ژلاتینی، زمان عکسبرداری را کوتاه کرد و جابه جایی فیلم های عکاسی صنعتی را نیز راحت کرد که نقطه عطفی در تاریخ عکاسی صنعتی محسوب می شود. جورج ایستمن آمریکایی در سال 1884م، فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است، ابداع کرد و با ساخت دوربین جعبه ای در سال 1888م، عکاسی صنعتی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی صنعتی ایجاد کرد؛ شعار تبلیغاتی کمپانی کداک برای دوربین هایش چنین بود که: «شما دکمه را فشار دهید، بقیه اش را ما انجام می دهیم.» در نوامبر 1948م، ادوین لند نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری موسوم به دوربین پولاروید را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخه چاپ شده عکس را پرینت می کرد و عکس گرفته شده یک دقیقه بعد و در مدل های جدید تر تا چند ثانیه بعد، قابل رویت بود.

    تصاویر دیجیتال در دهه 1960م و در جریان پیاده کردن انسان در ماه، تکامل پیدا کرد. دستگاه های گیرنده امواج آنالوگ، اطلاعاتی را که درمورد عکس از فضا ارسال می شد، بسیار دشوار دریافت می کردند. با دیجیتالیزه شدن سیگنال ها و تقویت آنها، پارازیت ها حذف شدند و تصاویر واضح به دست آمد.

عکاسی صنعتی- عکاسی تبلیغاتی  (2)

عکاسی صنعتی از صنایع، متاسفانه جزو دروس درسی و کارگاهی دانشکده‌های عکاسی نیست و این رشته‌ی عکاسی صنعتی را باید خودتان یاد بگیرید. این کاملاً طبیعی و قابل درک است که صاحبان صنایع و طراحان صنعتی- تبلیغاتی توقع دارند که شما نه تنها با نور پردازی در استودیو محصولات و تولیدات ، بلکه کارخانه و خط تولید آن را نیز بتوانید عکاسی کنید. طول و عرض سالن‌های کارخانه‌ها در بسیاری مواقع اندازه چند سالن ورزشی، استخر سرپوشیده - بسکتبال - والیبال و امثالهم وسعت دارد. مهمترین مسئله و مشکل شما نورها- نورپردازیها و محاسبه‌ی نور سالن‌ها است .

خوشبختانه چون صدها کارگر حرفه‌ای در سالن‌ها کار میکنند. نور سالن‌ها برای عکسبرداری کافیست مشکل بزرگ، تفاوت و تنوع رنگ چراغ‌هاست. اگر در یک کارخانه، لامپ‌های نئون، لامپ‌های گازی و بالای دستگاه‌ها لامپ‌های معمولی قرار داشته باشند در ضمن از پنجره‌ها هم نور روز وارد سالن بشود، در نتیجه چهار منبع متفاوت نور داریم با توجه به اینکه از چه فیلمی برای عکاسی صنعتی استفاده کنیم. سالن کارخانه به فراخور اینکه در هر قسمت کدام چراغ و نور غالب است به رنگهای سبز کدر و کثیف، آبی روشن و زرد و قرمز و یا زردچوبه‌ای تغییر رنگ خواهد داد و نه تنها کارخانه‌ مانند چلوکبابی‌ها رنگ و وارنگ خواهد شد بلکه بخاطر تفاوت شدت نورها هر قسمتی برای خود تاریک‌تر یا روشن‌تر خواهد شد و کنتراست سالن و وسائل داخل آن حتی سیمان کف سالن به چند رنگ در خواهد آمد. با کمک فیلتر و چند بار نور دادن روی یک فیلم و خاموش و روشن کردن لامپ‌ها در زمان عکسبرداری و بفراخور فیلتری که جلوی دوربین قرار میدهیم و در ضمن نوع فیلم (نور روز یا نور‌مصنوعی) میتوانیم رنگ سالن را یک دست کرده و در ضمن شدت کنتراست را نیز متعادل کنیم.

مسئله دوم انتخاب اندازه دوربین و محل قرار دادن سه پایه دوربین است.

در عکاسی صنعتی از سالن صنایع فلزی و نساجی و کارخانه‌های وسیع و بزرگ به دوربین‌های قطع بزرگ احتیاج پیدا میکنیم که دلایل منطقی و علمی دارد. در ضمن مجبوریم آنرا روی سه پایه‌ی سنگین و حرفه‌ای نصب کنیم.

صاحبان صنایع برای نمایش کارخانه‌ی خود مخصوصاً اگر مدرن و پیشرفته هم باشد جای وسیع و دیوار بزرگی را در غرفه‌ی نمایشگاه‌های داخلی و خارجی صنایع در نظر میگیرند که عکسی به طول 5 متر یا بیشتر نصب‌کنند که این چاپ متری از فیلم‌های کوچک و دیجیتال ممکن نیست و کیفیت حرفه‌ای نخواهد داشت.

دیگر اینکه برای نمایش تمام سالن به لنزهائی احتیاج داریم که حداقل 90 و حداکثر180 درجه بتواند بیاندازد که این کار فقط با لنزهای سوپرواید یا چشم ماهی عملی است. متاسفانه انتخاب اجباری این لنزها با خود اشکال و عیب بزرگی بوجود میاورد و آن تغییر پرسپکتیو سالن است و همه‌ی سالن و دستگاه‌ها کج و غیر واقعی خواهند شد و مجبوریم دوربینی بکار ببریم که پرسپکتیو با آن قابل کنترل و اصلاح باشد که فقط با دوربین‌های بزرگ یا فانوسی ممکن است و فیلم‌های آن نیز در ابعاد: 20x25cm, 13x18cm, 10x12cm تولید میشود. در ضمن حتماً باید همراه سه پایه محکم و مجهز از یک ارتفاع معقول که فضای کامل سالن و تمامی دستگاه‌های موجود، از آن زاویه قابل رؤیت باشد. مثلاً از بالای لیفت تراگ عکاسی صنعتی شود.

در بعضی از کارخانه‌ها نور موجود به اندازه کافی در سالن‌ها نصب نشده. ما باید با خودمان نورهای وسیع و نرم و هم‌چنین نورهای قوی و متمرکز داشته باشیم تا بتوانیم فضا و نقاطی را که تاریک شده و نمی‌پسندیم روشن کنیم و یا مدت طولانی مثلاً چند دقیقه شاتر دوربین را باز گذاشته با یک سیم بلند، چراغ بدست در فضا و  زاویه‌ای که انتخاب کرده‌ایم حرکت کرده و نقاط تاریک را به مدت مورد احتیاج از فاصله‌ی حساب شده نورمالی کنیم که این تکنیک را باید بیاموزیم و تمرین کنیم تا بتوانیم یک عکس مورد قبول و بدون نقص فنی و تکنیکی از سالن کارخانه تهیه کنیم که هم برای غرفه سازی نمایشگاه و هم طراحی کاتالوگ و هم همراه تبلیغ کالای تولیدی آن سالن در تبلیغات و آگهی‌های مربوط به آن کارخانه صنعتی استفاده خواهد شد.

جزئیات دیگری نیز هست که باید دقت کنیم. که هم به سفارش دهنده و هم عکاس مربوط میشود:

در سالن‌هائی که تولیدات ذوب فلز یا اشیاء سنگین یا هر تولید خطر آفرین دیگری دارند کفش ایمنی کارگران، کلاه و ماسک ایمنی و لباس کار آرم‌دار اجباری است و کمبود و عدم رعایت قوانین ایمنی فوق اشکال قانونی دارد.

نظافت راهروهای بین دستگاه‌ها، سالم بودن تمام چراغ‌هائی که در تصویر دیده میشوند. دیده نشدن سطل‌های آشغال، تعویض شیشه‌های شکسته‌ی پنجره‌ها. پر بودن و مرتب بودن خطوط و سطح نقاله‌ها در خط تولید اهمیت دارد و اصلاح آن با کامپیوتر بسیار وقت گیر است و نتیجه رضایت بخشی هم نخواهد داشت و بهتر است در هنگام عکاسی صنعتی  یکایک مسائل فوق را که تذکر دادم رعایت نمائیم.

کارگر جلوی کادر که صورت او کاملاً واضح و مشخص است باید با انتخاب شما و موافقت مسئول آن قسمت باشد که بعداً اشکال ایجاد نکند. معمولاً در هربخش باید از کارگران همان قسمت انتخاب کنیم.

تمیز بودن، سالم و خوش فرم بودن اندام، نگاه حرفه‌ای به دستگاه و کنترل خط تولید توسط او که نشان دهنده نظم و ترتیب و سرعت و تسلط کارگرحرفه‌ای کارخانه میباشد. در تصویر اهمیت فراوانی دارد.

حتماً با یک دیدار کوتاه از سالن و مشورت با مسئول هر قسمت، زاویه‌ی مناسب، دستگاه مهم و قابل توجه و سایر مسائل مربوط به سالن را متوجه میشوید و اشکالات دیگر را که شما بعنوان عکاس می بینید و برای آنها چندان مهم نیست توسط خود آنها باید رفع کنید. با رعایت همه مسائل و قوانین عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی میتوانیم به یک عکاس حرفه‌ای صنعتی تبدیل شویم. بعضی مواقع صاحبان صنایع، نمای کامل کارخانه را در فضای آزاد از سه زاویه‌ی، درب ورودی- از بالای برج آب یا دکل کارخانه و یا از آسمان با هلیکوپتر نیز سفارش میدهند که بفراخور زاویه‌ی تابش خورشید ساعت عکسبرداری و هوای مناسب، تمیز کردن فضای کارخانه و فضای سبز و نظافت دیوارها پاک کردن شعارها و نوشته‌ها نظم و ترتیب ماشین‌های کارمندان در پارکینگ و احتمالاً قرار دادن یک کامیون در حال دریافت کالا از انبار که آرم و نوشته‌ی کارخانه را داشته باشد به زیبائی و حرفه‌ای بودن عکس کمک میکند.

در عکس هوائی هم باید ساعت پرواز در رابطه با بهترین زمان تابش زاویه خورشید باشد. فاصله‌ی عکاسی صنعتی با هلیکوپتر از سایت کارخانه در رابطه با لنز دوربین شما و ارتفاع پرواز، بلندی سالن‌ها و ساختمان اداری خواهد بود که با یک بار گردیدن دور کارخانه تقریباً زوایای مناسب و فاصله لازم و لنز مناسب را پیدا خواهید کرد سرعت شاتر باید حتماً از 500/1 کمتر نباشد و بخاطر لنز و فاصله، متراژ خودبخود بی‌نهایت و دیافراگم معمولاً بین 4 و 5.6 یا 8 است که به شدت نور نوع فیلم شما مربوط میشود.

مهمترین مسئله‌ای که باید همیشه و در همه حال رعایت کنید صاف قرار گرفتن خط افق است. در تمام عکس‌ها زمین و کارخانه باید با بالا و پائین تصویر موازی باشد. اگر در کادر انتخابی شما افق وجود ندارد خیلی سریع دوربین را اول با افق موازی کرده و بدون تغییر وضعیت دوربین کادر انتخابی خود را عکاسی کنید.

استثنائاً در بعضی از عکسهای  مفهومی و مدرن میتوان کادر را کج کرده و کارخانه را در حالت افتادن عکاسی صنعتی کنیم. ظاهراً سالن یه‌ وری شده  و کارخانه در حال ریختن در عکاسی مدرن دیگر اشکال ندارد!!

نوع دیگری از عکاسی صنعتی- عکاسی تبلیغاتی و موارد غیر معمول مصرف آن نیز وجود دارد که بد نیست یاد بگیرید.

در عکاسی صنعتی معمولاً لغت تبلیغاتی را هم به آن می‌چسبانند و به عکاسی صنعتی - عکاسی تبلیغاتی معروف و شناخته میشود. مقصود این است که عکاس باید عکسی بیاندازد که صاحبان صنایع یا طراحان کاتالوگ‌های صنعتی قبول داشته باشند و کار و تولید آنها را زیباتر، مدرن‌تر، مرتب‌تر و مفیدتر نشان بدهد در سالن‌های بسته‌بندی لبنیات و خوراکی‌ها زنبور و مگس حق ورود ندارند و فوراً قتل عام خواهند شد حال اگر یک عکاس هوس کرد یک سوسک را که روی خط تولید پنیر پاستوریزه مشغول قدم‌زدن و ناخنک زدن پنیر است عکاسی کند امیدوار نباشد که صاحب کالا یا طراح، برای این عکس پول بپردازد و از آن استفاده کند یا اگر در خط تولید ذوب آهن و سایر فلزات یک شیار سرخ رنگ مواد مذاب کف سالن راه افتاده و بصورت مارپیچ نهر براق و روشن سرخ رنگی که بسیار هم دیدنی و جذاب است تولید نموده، توقع نداشته باشیم صاحب کارخانه و مسئول تبلیغات یا روابط عمومی برایمان هورا بکشند و دو برابر هم پول عکاسی صنعتی به ما بدهند.

ولی از نظر عکاسی هنری و غیر صنعتی اینجور عکس‌ها که تنوع فراوانی هم دارند خوراک نمایشگاه‌های عکاسی هنری است و شانس برنده شدن هم دارند. در یکایک کارخانه‌های صنعتی و کارگاه‌های تولیدی مخصوصاً نوع قدیمی و کهنه آن صدها سوژه و زاویه و فرم جذاب وجود دارد قاطی کردن تکنیک عکاسی، استفاده از لنزهای مختلف، فیلترها و فیلم‌های مخصوص با این گونه صحنه‌ها و سوژه‌های رنگی و کنتراست، مطمئن باشید عکس‌های جذابی خواهند شد اگر یک ایده‌ی خاص هنری در سر دارید. معمولاً بما اجازه نمیدهند در سالن‌های کارخانه‌ها قدم بزنیم و از صحنه‌های کمدی یا خرابی‌ها و معایب و حوادث منفی عکس بیاندازیم. بهتر است در حین عکسبرداری صنعتی- تبلیغاتی که با کمک دوربین و وسائل و هنر تجربه، مشغول تبدیل کارگاه و کارخانه درب و داغون به یک کارخانه مدرن و امروزی هستید، تعدادی هم از اون جور عکس‌ها بیاندازید. توصیه میکنم آرم و نوشته و اسم شرکت در عکس دیده نشود. چهره مسئولان و کارگران در کادر نباشند، محصول هم نشان ندهد در کدام کارخانه هستیم. بعد از ظهور، این عکسها را جدا کرده و در آرشیو هنری- تکنیکی خود بایگانی کنید مسلماً برای نمایشگاه‌های حتی صنعتی تولیدی، آرشیو جذاب و دیدنی تهیه کرده‌اید. فقط شانس فروش آن کم است مگر اینکه فرم، رنگ، طرح و کنتراست آن عکس خیلی خلاق و جذاب شده باشد.

مشتری دیگر این گونه عکسها مطبوعات هستند. معمولاً روزنامه‌نگاران صنعتی- تبلیغاتی از کم کاری، کهنگی و عدم کارآئی کارخانه و کارخانه‌دارها مقالات انتقادی فراوانی مینویسند که فقط عکسهای آن چنانی و ابتکاری شما در لابلای نوشتارهای آنان جا دارند و احتمالاً کمی هم بودجه برای عکس‌های مقالات خود دارند که حق مسلم شماست. البته پول زیادی نیست و تا حدی جبران اجرت کم عکسبرداری صنعتی را میکند. بعضی مواقع، خرابی‌، نارسائی‌ و کهنگی‌هائی که شما انداخته‌اید شرکت‌های بیمه و یا یدک‌سازان هم مشتری‌های دیگر آن هستند که اگر از تمام نمونه‌های خود یک cd داشته باشید یا مثل قدیم‌ها آلبوم نمونه از اینگونه عکس‌ها داشته باشید، طراحان گرافیست برای پوسترهای خود از آنها استفاده می‌کنند. زنگ زدگیها. تــَرَک و نشط لوله‌های فلزی و پلاستیکی و بسیاری نارسائی‌های دیگر برای مقالات انتقادی- صنعتی مصرف دارند و بدرد میخورند.

مشورت و یاد گرفتن از نویسندگان بخش اقتصادی مجلات و روزنامه‌ها، دانش علمی- صنعتی شما را بالا خواهد برد و هر دو نوع عکس‌های صنعتی شما که با دو دیدگاه کاملاً متفاوت میاندازید تغییر خواهد کرد و حرفه‌ای‌تر خواهد شد. تماشای کاتالوگ‌های ایرانی و خارجی و مجموعه کتابهای صنعتی- تبلیغاتی باعث تنوع و نوآوری و رشد تکنیک عکاسی صنعتی تبلیغاتی می‌شود. با تمرین و دقت در رفع نقاط ضعف و معایب کار خود سریع‌تر عکاس حرفه‌ای صنعتی-‌تبلیغاتی خواهید شد.

جذابیتهای عکاسی تبلیغاتی

عکاسی تبلیغاتی شاخه بسیار جذابی از عکاسی صنعتی است به شرط آنکه عکاس بتواند تفکرو سلایق خود را در عکس بگنجاند. اگر با حوضه های دیگر عکاسی مقایسه کنیم می بینیم که تقریبا  در هیچ یک از شاخه های عکاسی به اندازه عکاسی تبلیغاتی نظرات سفارش دهنده در کار دخیل نیست. با توجه به این نکته مهم به عقیده من عکاسانی می توانند از کار خود لذت ببرند که عقاید کارفرما را در ذهن خود به دقت آنالیز کنند ، نقاط ضعف و قوت نظرات وی را بررسی نمایند و با توجه به هدف نهایی کار ، بعد از تصمیم گیری صحیح با استفاده از زبان تفاهم آمیز ، تا حد امکان تفکر و سلیقه خود را به وی منتقل کنند و بعد از جلب موافقت وی عکسی بگیرند که ناشی از برآیند تفکرات کارشناسانه و نگاه زیبا شناسانه باشد .

عکاسی صنعتی تبلیغاتی  (1)

عکاسی صنعتی تبلیغاتی یکی از خدماتی ترین رشته‌های عکاسی است. در این رشته نه تنها باید حداکثر تسلط به تئوری و تکنیک را داشته باشیم بلکه به بسیاری از وسائل، علاوه بر دوربین احتیاج پیدا خواهیم کرد، از فون‌های رنگی تا میزهای مخصوص کار از وسائل جنبی نورپردازی‌های پیچیده تا سه پایه و پانتوگراف‌های بزرگ و از همه مهمتر استودیوهای عظیم و مملو از وسائل نورپردازی فقط به درد عکسبرداری‌های صنعتی- تبلیغاتی میخورند.

هر گونه عکسی که در خدمت معرفی، تبلیغ و یا فروش تولیدات یا کالائی باشد، عکاسی صنعتی - عکاسی تبلیغاتی به حساب میاید. یکایک مواد غذائی‌ها، انواع وسائل زندگی، هر نوع مبلمان و ماشین چه با حضور انسان چه بدون مدل در زمره عکس تبلیغاتی است. خطوط تولید، کارخانه‌های صنعتی و فنی در مراحل و زوایای مختلف عکاسی صنعتی محسوب میشوند. معمولاً این نوع عکاسی صنعتی یک سفارش دهنده نیز دارد: صاحبان صنایع، ارگانهای دولتی، بخشهای اقتصادی و بازرگانی، روابط عمومی‌ها و سازمانهای تبلیغاتی و در ضمن گرافیست‌ها و طراحان صنعتی- هنری، همه و همه سفارش دهنده و محتاجان و علاقمندان عکاسی صنعتی - تبلیغاتی هستند.

هر چه عکاس تبلیغاتی تجربه و اطلاعات بیشتری درباره‌ی سفارشات حرفه‌ی خود داشته باشد موفق‌تر و صاحب‌ نام تر خواهد بود. تسلط و در اختیار داشتن وسائل و فضای مورد لزوم، رمز موفقیت عکاسان صنعتی است.

بطور مثال معرفی تصویری از یک یخچال خانگی، از چیدمان مواد درون یخچال، مدل کدبانوی منزل و یک کودک در ضمن فضای واقعی یا ساختگی یک آشپزخانه در حد یک صحنه سینمائی دردسر و اشکال خواهد داشت، مضافاً اینکه نورپردازی این صحنه احتیاج به فلاش یا چراغ‌های متنوع و متعدد خواهد داشت. در ضمن عکاس نه تنها نورها را باید بشناسد بلکه فیلم، دوربین، لنز، سه پایه‌ی مناسب این عکسبرداری را نیز باید در اختیار داشته باشد.در این نوع عکاسی صنعتی ما موظفیم گویاترین، بی عیب و نقص‌ترین و حرفه‌ای‌ترین عکس در خدمت صنعت و تبلیغات را بیاندازیم. البته هر چه سفارش دهندگان حرفه‌ای‌تر باشند و بتوانند بعضی از مسائل جانبی کار از قبیل چیدمان، زاویه و ژست مدل و سوژه را کمک کنند کار ما آسانتر خواهد شد و میتوانیم تمرکز خود را روی نورپردازی و زیبائی، نور و رنگ صحنه و سوژه نموده و خانه آخر یک عکس یا اسلاید کاملاً حرفه‌ای تحویل بدهیم. تماس با بازار فروش و دنیای تولیدات، شناخت و رعایت نوآوری و خلاقیت در عکاسی صنعتی- عکاسی تبلیغاتی همانند تسلط به دوربین و کار در استودیو اهمیت دارد.

برای مسلط شدن به عکاسی تبلیغاتی باید تمرینات و درسهای این رشته را در رابطه با ابعاد سوژه‌ی مورد نظر تقسیم بندی کرد. هر دانشجو باید بداند که اگر سوژه‌ی مورد نظر یک فضای شش متری دکور در پس زمینه‌ی خود دارد چه وسائل چه لنز و دوربین و چه نوع چراغهائی لازم است. این یک فکر کودکانه و غیر حرفه‌ای است اگر فکر کنیم میتوان با یک فلاش دستی و دوربین 135 عکس حرفه‌ای انداخت.

اگر قرار باشد اجاق گاز 6 شعله همراه یخچال ساید بای ساید و سایر وسائل برقی در آشپزخانه‌ای وسیع همراه دو مدل زنده مادر و بچه عکاسی شود، نه تنها باید یکایک وسائل مورد نظر کاملاً واضح خوشرنگ و با ابعاد منطقی عکاسی شود بلکه تمام فضای آشپزخانه، قفسه‌ها، میز و صندلی‌ها و مدل‌های زنده نیز بسیار روشن و حرفه‌ای نورپردازی شوند.

حال اگر از تمام فضای عکس فوق فقط یک آب میوه گیری با نمایش مارک آن و همراه دستهای کدبانوی منزل باید عکاسی صنعتی شود، قوانین و وسائل بکلی عوض خواهد شد. از زاویه دوربین تا لنز آن از چراغ‌های مورد لزوم تا فضای تصویری باید تغییر کند. و باز اگر از تمام فضای عکس اولیه یک لیوان آب پرتقال همراه یک پرتقال نصفه باید عکاسی صنعتی شود. باز باید همه چیز را بهم ریخت و وسائل و دکور و نورها را در خدمت رنگ آب پرتقال و فرم اشتها آور پرتقال قرار داد. آخر کار اگر قرار باشد فقط از دو سه عدد قاشق و چنگال استیل مارک‌دار و گران قیمت موجود در دکور آشپزخانه فوق عکاسی صنعتی کرد  احتمالاً باید سوژه را به استودیوی عکاسی صنعتی آورد و در یک حجله‌ی نورانی سفید عکاسی کرد و احتیاجی به آشپزخانه و دکور نداریم. شانس و موفقیت عکاسان در رشته‌ی تبلیغاتی بیشتر مربوط به نیروی فکری و کمکی است که باعث دلگرمی و نجات آنها خواهد شد. طراحان هنری، مدیران فروش و گرافیست‌ها نیروی نجات بخش عکاس تبلیغاتی هستند. بیشتر مواقع طراحی دکور- چیدمان وسائل و از همه مهمتر زاویه‌ی دید شئی مورد نظر را آنها انجام خواهند داد و عکاس وظیفه سنگین و حرفه‌ای نورپردازی، انتخاب فیلم و لنز مناسب را بعهده دارد. در دنیای حرفه‌ای عکاسی تبلیغاتی حداقل چهار نفر در خلق یک اثر شرکت دارند.

با توجه و دقت میتوان عکاسی تبلیغاتی را آسانتر سر و سامان داد:

در ضمن، عکاسی تبلیغاتی ممکن است همراه با مدل جاندار( انسان یا حیوان ) باشد در این مواقع نه تنها نمیتوان سوژه‌ی اصلی را که یک سوژه تبلیغاتی است فدای جذاب‌تر شدن مدل زنده کرد بلکه بر عکس مدل زنده باید مانند هر وسیله یا تکنیک دیگر نیز در خدمت سوژه اصلی باشد.

دانش و تمرینات ضروری در عکاسی تبلیغاتی

* یادگیری و کاربرد نور و موارد مصرف هر کدام (اسپات- مستقیم- نرم)

*کار با مقوای خاکستری 18? و یادگیری محاسبه‌ی حرفه‌ای نورپردازیها شناخت کامل کنتراست و هارمونی نور در رابطه با سوژه‌های تبلیغاتی.

* شناخت کامل دوربین بزرگ و لنزهای آن در رابطه با نوع سوژه.

* دانش شناخت فیلم‌های موجود- رنگ- کنتراست و ظهور آنها.

* دقت و توجه کامل، به خواسته و سلیقه‌ی سفارش دهنده و نوع و محل مصرف عکس شما.

* نوآوری و عدم کپی برداری از نمونه‌های مشابه با مطالعه‌ی کارهای بقیه عکاسان.

* تمرین و سعی در گروهی کار کردن با طراحان و گرافیست‌های حرفه‌ای صنعتی- تبلیغاتی

عکاسی صنعتی

عکس به عنوان یک عنصر اساسی و مهم در طراحی گرافیک به شمار می رود. در محاورات روزمره و مکالمات افراد غیر حرفه ای، از عکاسی حرفه ای تبلیغات به عنوان عکاسی صنعتی نام برده می شود. در واقع منظور تهیه عکس از محصولاتی است که در صنایع تولید می شود یا عکسی که از خطوط تولید صنایع تهیه می شود .

عکاسی صنعتی ازهرموضوعی که با فعالیت های شرکتی تولیدی یا خدماتی در ارتباط باشد، در حیطه عکاسی صنعتی قرار می گیرد. پس میدان عمل عکاسی صنعتی ، بسیار وسیع است؛ زیرا تنوع محصول و خدماتی که می تواند درکشور سازنده مصرف و یا به دیگر کشورهای جهان صادر شود، نیز مطرح خواهد شد. عکاسی صنعتی در برگیرنده تمام کارهایی است که به تولیدکننده کمک می کند تا محصولاتش را تبلیغ کند و بفروشد. وظیفه عکاسی صنعتی هم این است که موضوع از جلوه و نمای بهتری نسبت به موضوع های مشابه برخوردار باشد. عکاسی صنعتی به طور خلاصه مرکز توجهش صنعت است.

عکاسی صنعتی هدفی را دنبال می کند که میل به برقراری ارتباط است. چه بسا که موثرترین عکسهای صنعتی ، عکسهایی ساده و سرراست بوده اند که از تمهیدات عکاسی ، فنون غیرمتعارف و جلوه های ویژه در آنها خبری نبوده یا بسیار کم از آنها استفاده شده است ؛ اما گفتنی است که در بعضی مواقع ، همان تمهیدات جزیی سبب شده است که آن عکسها یک سر و گردن از دیگر عکسها برجسته تر باشند. عکسهای صنعتی خوب ، آنهایی هستند که می توانند ارتباط برقرار کنند؛ آنهایی که به اصطلاح با بیننده حرف می زنند. همان عکسهایی که توجه ما را جلب می کنند و در رقابت پیروز می شوند. عکاس حرفه ای صنعتی هرگز این عامل کلیدی را از نظر دورنمی دارد.

تجهیزات عکاسی

 1. دوربین

دوربین عکاسی از یک اتاقک تاریک تشکیل شده که بر جدارهای آن یک عدسی محدب با فاصله کانونی ثابت قرار دارد. در جدار مقابل این عدسی فیلم و بین فیلم و عدسی دیافراگم وجود دارد. علاوه بر این دوربین به دستگاه تنظیم فاصله (مسافت یاب نوری)، شاتر یا بندان، نورسنج (طیف سنج نوری) و منظره یاب مجهز است.

در هنگام عکسبرداری عدسی دوربین را جلو و عقب می‌بریم تا آنکه در منظره یاب تصویر واضحی از جسم مورد نظر دیده شود. در این حالت تصویری حقیقی و معکوس می‌تواند روی فیلم تشکیل شود که با فشار دکمه دیافراگم باز می‌شود و نور در مدت مشخص به فیلم می‌رسد و تصویر جسم را روی آن بوجود می‌آورد. در دوربین‌های مدرن به جای فیلم یک حسگر تصویر قرار دارد.

دوربین‌ها از نظر کارکرد به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند، از جمله:

- آنالوگ

- دیجیتال

- دید در شب

- شکاری

- دوربین تفنگ

- مداربسته

- مساحی

- عکسبرداری هوایی

- تاکتیکال

2. فیلم

فیلم عکاسی به گونه خاصی تهیه شده‌است یعنی آنکه مواد شیمیایی خاصی در بر دارد که نور می‌تواند بر آنها اثر بگذارد و تصویر خارجی بر آن نقش ببندد. یکی از بهترین روشهای عکسبرداری (نورنگاری)، آشکارسازی تابش به‌وسیله دانه‌های املاح هالوژنی نقره‌است. چرا که برای حساس کردن یک بلور هالوژنی نقره تنها چند فوتون کافی است. پس از آنکه یک فیلم نوردهی شد، مقدار تیرگی حاصل در یک خاص به عوامل زیر بستگی دارد:

- تابندگی به منظور نور دهی

- طول موج تابش

- مدت زمان نور دهی

- شرایط ظهور فیلم

- سازوکار ضبط تصویر روی فیلم

انرژی لازم برای تبدیل برومور نقره یا یدور نقره به نقره عنصری از ماده شیمیایی مورد استفاده در فرآیند ظهور فراهم می‌شود. پیش از ظهور اطلاعات بصورت یک تصویر نهان به شکل دانه‌های حساس شده روی شیشه یا فیلم ذخیره شده‌است. از ظاهر کردن فیلم یک تصویر منفی(نگاتیو) بدست می‌آید. نگاتیو یعنی خلاف آنچه در صاحب تصویر دیده می‌شود. پس بنابراین قسمت‌های روشن صاحب تصویر بر روی فیلم تیره می‌افتد و برعکس قسمت‌های تیره آن بصورت روشن نقش می‌بندد.

چون دانه‌های املاح هالوژنی نقره به تنهایی فقط به نور آبی و نور فرا بنفش نزدیک حساسند، باید مواد رنگی یا رنگیزه‌هایی به آنها افزوده شود تا تابش بخش‌های دیگر بیناب را جذب کنند و برای حساس کردن دانه‌ها، مسیر فراهم آورند. فیلمهای فرو سرخ هم موجودند، ولی باید با مراقبت ویژه نگهداری شوند. چون به سبب حساسیت به گرما خیلی زود آسیب می‌بینند.

3. لنز

عدسی، یا لنز، از ابزارهای نوری است که تقارن محوری دارد و نور را عبور می‌دهد و می‌شکند. عدسی‌ها از ماده‌های شفاف مانند شیشه و پلاستیک ساخته می‌شوند. عینک طبی و ذره‌بین و لنز دوربین‌های عکاسی و چشمی همه با عدسی ساخته شده‌است. عدسی از نظر شیوه شکست نور در آن به دو دسته عدسی همگرا و عدسی واگرا تقسیم می‌شود.

بیش‌تر دستگاه‌های نوری شامل دو گونه عدسی می‌باشند که یکی را که نور، نخست بر آن می‌تابد و در ورودی دستگاه کار گذاشته می‌شود عدسی شیئی و دومی را که در خروجی دستگاه قرار دارد و نور از آن خارج می‌شود عدسی چشمی گویند. از جمله از این دستگاه‌ها میکروسکوپ نوری، زیر دریایی، میکروسکوپ پلاریزان، دوربین‌های دو چشمی، دوربینها، انواع عینکها و... را می‌توان نام برد.

فرمول عدسی‌ها

این فرمول‌ها برای محاسبه فواصل مختلف بکار برده می‌شوند:

1: نسبت یک به روی p بعلاوه نسبت یک به روی q مساوی است با نسبت یک به روی F که در اینجا P فاصله شئ تا عدسی و q فاصله تصویر تا عدسی است و F فاصله‌کانونی است در عدسی‌های کوژ یا محدب چون تصویر مجازی است علامت آن منفی و بقیه موارد به جز یک مورد عدسی کاو یا مقعر مثبت است.

2: F = r / 2 یا بر عکس آن r = 2 * F توجه کنید r شعاع عدسی است.

3: فرمول بزرگنمایی خطی آینه m برابر است با نسبت "A"B به AB و مساوی است با q به روی p M = بزرگنمایی خطی (میزان چند برابر شدن تصویر) AB = طول شئ و "A"B = طول تصویر

توجه: در همه فرمولها همه واحدها باید از یک نوع باشند مثلآ همه موارد بر حسب سانتی متر باشند.

لنزها در عکاسی به انواع مختلف نظیر:

- نرمال

- هلیوس: که در شوروی سابق برای دوربین زنیت ساخته می‌شد

- واید: در عکاسی یا سینماتوگرافی به لنزی گفته می‌شود که فاصله کانونی عدسی آن کمتر از فاصله کانونی لنز نرمال است

- تله فوتو: در عکاسی و سینماتوگرافی لنز عکاسی است که از لنز نرمال دراز تر است. لنز تله فوتو اجسام دورتر را بزرگتر نشان می‌دهد.

4. سه‌پایه

5. فیلتر